بتن اليافي در حقيقت نوعي كامپوزيت است كه در اثر اضافه نمودن الياف به بتن بسياري از خصوصيات مكانيكي و مهندسي بتن، از قبيل مقاومت خمشي، مقاومت كششي، مقاومت در برابر خستگي، مقاومت در برابر سايش، ظرفيت باربري پس از ترك خرودگي و ويژگي هاي چقرمگي به طور چشمگيري افزايش مي يابد. اين تركيب كامپوزيتي، يكپارچگي و پيوستگي مناسبي داشته و امكان استفاده از بتن به عنوان يك ماده شكل پذير نيز جهت توليد سطوح مقاوم را فراهم مي آورد. به منظور بررسي پارامترهاي مختلفي اعم از نوع الياف، درصد الياف، تأثير دولايه نمودن دال، نحوه ي قرارگيري و جابجايي لايه ها، تأثير وجود آرماتور در دال نسبت به حالت بدون آرماتور و ... تعداد 29 دال يك طرفه به ابعاد 10*30*135 سانتي متر به صورت تك لايه و دو لايه با لايه هاي بتني متفاوت و در دو حالت با آرماتور و بدون آرماتور توسط بتن معمولي و بتن اليافي فولادي و بتن اليافي مسلح شده با الياف پلي پروپيلين با درصدهاي حجمي متفاوت الياف فولادي و پلي پروپيلن ساخته و تحت آزمايش خمش قرار گرفتند و ميزان مقاومت خمشي، نحوه ي ايجاد و گسترش ترك، ظرفيت باربري، طاقت خمشي و ميزان جذب انرژي آنها مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در دال هاي بدون ارماتور با بتن معمولي، شكست در لحظه ي ترك خوردگي به صورت آني و سريع اتفاق افتاد در حالي كه در دال هاي بتني اليافي اين پديده بعد از لحظه ي ترك خوردگي به صورت تدريجي تا زمان شكست نمونه ادمه يافت. در مواقعي كه از بتن اليافي به جاي بتن معمولي در لايه ي فوقاني دال استفاده شد خردشدگي بتن با خرابي كمتري همراه بود. در مقايسه ي بين ميزان بار ماكزيمم و جذب انرژي نيز با توجه به نوع و درصد الياف و نحوه ي قرارگيري لايه ها و همچنين وجود يا عدم وجود آرماتور نتايج مختلفي به دست آمد و پيشنهادات لازم طراحي براي استفاده اين دال ها در طراحي ها و مقاوم سازي ارائه شد. براي مثال نمونه هاي دال يك طرفه ي دولايه با آرماتور كه بتن معمولي در لايه ي فوقاني و بتن اليافي فولادي در لايه ي تحتاني قرار دارد با افزايش درصد الياف فولادي در لايه ي تحتاني از 0/5 به 1 و 2 درصد تغييرات مقدار بار ماكزيمم به ترتيب 1 و 1/15 برابر و ميزان جذب انرژي نيز به ترتيب 1/16 و 1/61 و در نهايت شكل پذيري نيز به ترتيب 1/02 و 1/29 برابر مي گردد.